Bismillahirahmanirahim..
***************************************
batu oh batu
saban hari batuan dicipta demi sebuah tembok kukuh...
sebijik batu harus kuat, kukuh dan tegar agar tembok yang hendak dibina takkan meroboh.
tembok kukuh mulai dibina, dibina dan dibina... namun tengtibe..
kenapa macam goyang di sini-sana?
why oh why?
owhh rupanya bila disemak, ada wujudnya batuan yang rapuh di sini, situ dan sana.
maka binaan goyang,
bila kena tiup angin skit, dia gegar2.
pastu cam crack. here and there. owk-oww!
result: devastation.
resolution: wahai batu, kenape awak rapuh? kesian batuan lain.. penat2 mereka cuba menjadi batuan ter-terer seperti diharap oleh penciptanya. tapi kerana awak, maka tembok kite cam goyang2. batuan lain pun jadi hancur sebab awak tak kuat. camni lambat lagilah fort kite nak settle. kerana batuan rapuh camnilah yang akan melambatkan proses pembinaan itu. sedih nye.
"saya tak larat dah! jangan kira saya dah. tayah susah2 nak susun saya! saya taknak jadi batu dah!!! saya bukan lagi dalam golongan batu. maaf," demikian kata awak satu hari.
masa tu kite nampak tukang simen tu gelak.
dia gelak dalam kesedihan.
dia gelak kerana takleh nak percaya,
batu boleh pulak taknak ngaku batu.
nak jadik pasir.
batu ialah batu, kerana ia dicipta bertujuan untuk menjadi batu!
thats final, ok?
its sort of stated onto ur fingerprint.
"saya batu".
so jadiklah batu sejati.